Ayn Rand Kimdir?
Ayn Rand, orjinal ismi Alissa Zinovievna Rosenbaum, (2 Şubat 1905, St. Petersburg, Rusya-6 Mart 1982, New York, New York, ABD), ticari olarak başarılı romanları bireysellik ve laissez’i tanıtan Rus kökenli Amerikalı yazardır. Faire kapitalizmi muhafazakarlar ve özgürlükçüler arasında etkiliydi ve 20. yüzyılın ortalarından itibaren Amerika Birleşik Devletleri’ndeki genç nesiller arasında popülerdi.
Babası Zinovy Rosenbaum, zengin bir eczacıydı. Evde eğitim gördükten sonra, üç çocuktan en büyüğü olan Alissa Rosenbaum, akademik olarak mükemmel olduğu ancak sosyal olarak yalıtılmış olduğu ilerici bir okula kaydoldu. 1917 Rus Devrimi’nin ardından, babasının dükkanına, derin bir şekilde kızdığı bir olay olan komünist otoriteler tarafından el kondu. Leningrad Devlet Üniversitesinde bir öğrenci olarak tarih okudu ve Plato ve Aristoteles’in eserleri hakkında bilgi aldı. 1924’te mezun olduktan sonra senaryo yazarı olmayı umarak Devlet Sinematografi Enstitüsü’ne girdi.
Rand’ın ilk başarılı oyunu olan 16 Ocak Gecesi (1933; aslen Penthouse Legend), bireysellik için mahkeme salonu drama biçiminde bir çocuktu. 1934’te, O ve Connor New York’a taşındı, böylece oyunun Broadway’deki prodüksiyonunu denetleyebildi. O yıl aynı zamanda İdeal’i yazdı. Ancak her iki versiyonunu da rafa koydu. Oyun 1989 yılına kadar üretilmedi ve roman 2015’e kadar yayınlanmadı. İlk yayınlanan romanı We Living (1936), Sovyet totaliterizmin, tabiat olarak anladığı kolektivizmin iç kötülüklerini özetlediği romantik bir trajediydi. Daha sonraki bir roman olan Anthem (1938), benlik kavramının ve hatta “Ben” kelimesinin kaybedildiği gelecekteki bir kolektivist distopyayı resmetti.
Rand, bireysellik ve bütünlüğü ilkeli olarak kendi mutluluğuna adadığı bir yakışıklı mimari dahinin hikayesi olan The Fountainhead (1943) ilk büyük çalışması olarak yedi yıldan fazla bir zaman geçirdi. Kahraman Howard Roark, hükümet bürokratları tarafından isteklerine göre değiştirildikten sonra tasarladığı bir toplu konut projesini havaya uçurdu. Suçundan yargılandığında, kendi savunmasında, özgecilik ve özgecilik üzerine özcülüğün üzerinde bireyciliği savunduğu (insanın başkaları için yaşamasını ve başkalarının kendisinin üzerine koymasını talep eden doktrin) uzun bir konuşmasıdır. Jüri, beraat etmesi için oy kullandı. Genel olarak kötü yorumlara rağmen, kitap okurları sözlü olarak çekiyor ve sonunda en çok satanlar oldu. Rand onu Warner Brothers stüdyosuna sattı ve 1949’da çıkan filmin senaryosunu yazdı.
Rand, çoğu, çalışmalarını reddeden (ya da sadece haberi olmayan) akademik filozoflar arasında kabul görmemesi nedeniyle sürekli olarak hayal kırıklığına uğradı. Kolektivist önyargılı ve beceriksizliğe atfedilen bu ihmal, kısmen, felsefesinin en iyi bilinen ifadelerinin ortaya çıkması ve bunları mesleki standartlara göre kesin olarak belirsiz hale getirdiği kurgusal biçimden kaynaklanıyordu. Diğer faktörler, Batı felsefesinin tarihini kendine has bir şekilde yorumlaması, kurgusal olmayan çalışmalarında bile, geniş ad hominem saldırılarına ve genel olarak onunla ilişkili olanlar arasındaki görüşleriyle anlaşmazlıklara tolerans gösterme konusundaki isteksizliğine güvenme eğilimidir.
1986’da, Barbara Branden, Rand’ın Nathan’la olan ilişkisini açıklayan ve Kolektif üyeleri ve diğerleri ile olan ilişkilerinin kayıtsız ayrıntılarını ifşa eden bir Ayn Rand Tutkusu adlı bir anı yayınladı. İtibarıyla verilen hasara rağmen, romanları büyük satışlardan zevk almaya devam etti ve Ronald Reagan yönetiminin (en dikkat çeken kişi Greenspan olmak üzere) bazı üst düzey üyeleri de dahil olmak üzere muhafazakarlar ve özgürlükçüler arasında sadık kalmaya devam etti. 1990’larda ve 2000’lerde eserleri şüphesiz ABD’deki özgürlükçülüğün popülaritesine katkıda bulundu ve 2009’dan itibaren, hükümet karşıtı Çay Partisi hareketinde ikonik bir şahsiyetti. Bu, özellikle edebiyat veya felsefeye katkılarından ziyade, özellikle gelecek nesiller tarafından hatırlanması muhtemel olan siyasi etkiler içindir.
