İlk Çağ Felsefesi

İlk Batı filozofu olarak kabul edilen Thales’ten Stoikler ve Şüphecilere kadar, antik Yunan felsefesi, Batı entelektüel geleneğine kök saldıran belirli bir düşünce tarzına kapılarını açtı. Burada, akıl ve rasyonel düşüncenin yaşamı için genellikle açık bir tercih vardır. Milesian düşünürlerinde doğal dünyanın proto-bilimsel açıklamalarını buluyoruz ve Democritus’un atomların – bölünmez ve görünmez birimler – her şeyin temel maddesi olduğunu duyduklarını duyuyoruz. Socrates ile etik meselelere sürekli bir soruşturma gelir – insan yaşamına yönelme ve insanlar için en iyi yaşam. Plato ile bugün bazılarının etik, siyasal düşünce, metafizik ve epistemolojide hala ilgilenilen konuları kapsayan felsefi diyaloglar yazarak taklit etmeye çalıştığı felsefe yapmanın en yaratıcı ve esnek yollarından biri geliyor. Platon’un öğrencisi Aristoteles, antik yazarların en üretkenlerinden biriydi. Bu konuların her biri hakkında ve hayvanların bileşimi de dahil olmak üzere doğal dünyanın araştırılması üzerine yazılar yazdı. Hellenistler – Epicurus, Cynics, Stoikler ve Skeptics – her birinin temelini oluşturan farklı felsefi yaşam biçimlerine ayrılmış okullar veya hareketler geliştirdiler.

Bu nedenle tercih, bazen filozofların kendileri için siyasi sorunlara neden olan geleneksel yaşam, inanma ve düşünme biçimlerinin eleştirisi haline geldi. Xenophanes, tanrıların geleneksel antropomorfik tasvirine doğrudan meydan okudu ve Sokrates, Atina kentinin zorunlu kıldığı tanrılara inanmamak, yeni tanrıları icat ettiği iddiasıyla ölüme kapatıldı. Büyük İskender’in düşmesinden sonra ve Aristoteles’in İskender ve mahkemesiyle olan bağları nedeniyle, Aristoteles, Atina’dan kaçarak Sokratlarla aynı kaderi kaçtı. Xenophanes gibi Epicurus, insan özellikleri tanrılara uygun şekilde atfedilemese de, insanların tanrıları süper insanlardan biraz daha fazla düşündüklerinden, halk kitlelerinin aldatıcı olduğunu iddia etti. Kısacası, antik Yunan felsefesi yalnızca modern bilim de dahil olmak üzere Batı entelektüel geleneğinin yolunu açmamış, aynı zamanda kendi zamanındaki kültürel temelleri sarstı.