Bilgelik, “biriken bilgi, içgörü ve yargı” olarak tanımlanır (Marriam-Webster 2013). İronik olarak, bilgeliğin tanımı felsefe kavramını, düşüncenin doğası bilimini yansıtır. Marriam-Webster sözlüğü daha da ileri giderek felsefeyi “bilgelik peşinde” olarak tanımlamaktadır (2013). Sözlük tanımı ile iki terim iç içe geçmiştir. Felsefe yoluyla bireyler geçmişlerini ve gerçekleri düşünürler. Bildiklerimizi temel alarak soru sormamızı ve sonuçları eğlendirmemizi sağlar. Bir şeyi olduğu gibi kabul etmek yerine, felsefe aklımızı etrafımızdaki şeyleri daha iyi anlamamıza yardımcı olan yeni kavramlara açar. Düşünce felsefesi yoluyla öğrendiklerimiz insan doğasına, hatta biyoloji ve bilime uygulanabilir. Bununla birlikte, Sokrates ve Plato gibi büyük filozoflar, kişinin samimi bir bilgi ve bilgelik kazanamayacağını savunur. Buna rağmen, filozoflar hayatın en zor sorularının bazılarına cevap aramaya devam ediyorlar. Bu belirgin bir çelişki sundu. Bilgelik ve felsefe tanımla ilişkili olmasına rağmen, Sokrates’e göre iki terim arasında belirgin bir fark vardır. Bu iki soruyu gündeme getiriyor:
1-Filozoflar bilge midir?
2-Bilge adamlar filozof mudur?
Büyük düşünür Saint Thomas Aquinas, inancı ve Tanrı’yı tanımlamak için felsefi bir bakış açısı kullandı. Argüman temelinde Hristiyan inançlarını sunar. Plato, öğretmeni Socrates aracılığıyla ruhun bilgeliği ile ilgili ilginç sorular ortaya koydu. İnsan doğası ve bedenin arzularını yerine getirme ihtiyacı nedeniyle insanın akıllı olamayacağına karar verdi. Ancak bazıları için doğru olabilir. Aquinas, Socrates ve Plato dahil birçok insan bilge sayılır. Aynı şey bugün Maya Angelou’dan Dalai Lama’ya kadar olan insanlar için de geçerlidir. Platon gibi filozoflar, insanın elde edebileceği bilgelik miktarını sınırlasa da, büyük düşünürler bilgeliği elde ederken her zaman felsefeyi çalışmaya, kullanmaya ve uygulamaya devam ederler.
