Eudaimonizm (Mutçuluk) Nedir?

Aristoteles ahlakında Eudaimonia, insanın gelişmesi veya iyi yaşama durumudur. Antik Yunanca terim olan “mutluluk” un geleneksel Yunanca çevirisi talihsizdir, çünkü Aristoteles’in ve diğer filozofların anladığı gibi eudaimonia, bir akıl ya da zevk duygusundan oluşmaz, yani Aristoteles için, eudaimonya en yüksek olanıdır. İnsan iyiliği, kendi iyiliği için arzu edilen tek insan iyiliğidir.

Aristo’ya göre, parçaları da dahil olmak üzere, yaşayan veya insan tarafından üretilen her şeyin, onu diğer şeylerden ayıran benzersiz veya karakteristik bir işlevi veya etkinliği vardır. Bir şeyin en yüksek iyiliği, karakteristik işlevinin iyi performansından oluşur ve bir şeyin erdem veya mükemmelliği, bu işlevi iyi bir şekilde yerine getirmesini sağlayan her hangi özellik veya nitelikten oluşur. (Böylece, bir bıçağın erdem ya da mükemmelliği, kesme performansını iyi yapan, gözün görme performansını iyi yapan, vb. her ne isedir.) İnsan, her ne olabilirse ve insan erdemi veya mükemmelliği, insanların bu işlevi iyi yapmasını sağlayan özelliklerin veya niteliklerin birleşimidir. Aristoteles, insanları diğer şeylerden ayıran karakteristik işlevinin, akıl yürütme yetenekleri olduğuna inanır.