Anselmus Kimdir?
Anselmus (1033/34 doğumlu, Aosta, Lombardiya – 21 Nisan 1109, muhtemelen Canterbury, Kent, İngiltere), İtalyan doğumlu teolog ve filozof, Scholasticism’in babası olarak bilinir. Modern zamanlarda, Tanrı’nın varlığına ilişkin ontolojik argümanın kaynağı olarak (tamamen mükemmel bir varlık fikrine, fikrin kendi içinde bir varlık olduğunun gerçeğine dayanarak) ve kefaretin memnuniyet teorisine dayanarak kabul edildi. Bazı alimler 1494’te Papa Alexander VI tarafından kanonlandığını iddia etmelerine rağmen, 1163’te kanonlandığına dair kanıtlar eksiktir.
Anselmus, kuzeybatı İtalya’nın Piedmont bölgesinde doğdu. Doğum yeri Aosta, Roma imparatorluğu ve orta çağda stratejik öneme sahip bir şehirdi, çünkü Büyük ve Küçük St. Bernard rotalarının birleştiği noktada bulunuyordu. Annesi Ermenberga, soylu bir Burgun ailesine aitti ve kayda değer bir mülkiyete sahipti. Babası Gondolfo, Anselmus’in siyaset kariyeri yapmasını amaçlayan ve manastır hayatına girme konusundaki erken kararını onaylamayan bir Lombard asiliydi. Anselmus mükemmel bir klasik eğitim aldı ve gününün en iyi Latincilerinden biri olarak kabul edildi. Erken eğitimi, kelimeleri kullanımında kesin olma gereğini etkiledi ve yazıları açıklıklarıyla tanındı.
1057’de Anselmus, Bec’deki Benedictine manastırına girmek için Aosta’dan ayrıldı (Fransa, Normandiya’daki Rouen ve Lisieux arasında yer aldı), çünkü daha önce manastırın ünlü Lanfranc’ın altında çalışmak istiyordu. Bec’e giderken Lanfranc’ın Roma’da olduğunu öğrendi, bu yüzden 1060’ta manastıra girmeden önce Lyon, Cluny ve Avranches’te biraz zaman geçirdi. 1060 veya 1061’de manastır yeminini aldı. Anselmus’in büyük entelektüel yetenek ve içten dindarlık konusundaki ünü nedeniyle, Lanfranc’ın 1063’te Caen’e saldırmasından sonra manastırdan önce seçildi.
Anselmus, Paskalya 1099’da Roma’daki Lateran’da (papalık sarayı) bir konseye katıldı. Bir yıl sonra, William Rufus şüpheli koşullar altında av kazasında öldü ve kardeşi Henry İngiliz tahtını ele geçirdi. Dini destek almak için İngiltere’ye geri dönen Anselmus’in desteğini aradı ve güvence altına aldı. Ancak Anselmus kısa süre sonra kraldan ayrıldı; ancak Henry, ofislerinin manevi sembolleriyle dini inançları yatırma hakkında ısrar etti. Kral üç kez muafiyet istedi ve her seferinde papa reddetti. Bu tartışma sırasında Anselmus 1103 Nisan – 1106 Ağustos tarihleri arasında sürgünde kaldı. Westminster Synod’da (1107), anlaşmazlık çözüldü. Kral, ofislerinin sembolleri olan yüzük ve haç (piskopos) (piskopos) ile piskoposların ve mangaların yatırımından vazgeçti. Ancak, kutsamadan önce kendisine saygı duymalarını istedi. Westminster Anlaşması, bir süredir Kutsal Roma İmparatorluğu’ndaki yatkınlık tartışmalarını çözen Solucanlar Concordat (1122) için bir modeldi.
Anselmus hayatının son iki yılını barış içinde geçirdi. 1163 yılında, kanonizasyon için onay gerektiren yeni kanonlarla (kişilerin resmi olarak aziz olarak tanınması), Canterbury’den Başpiskopos Thomas Becket (1118? – 70) Anselmus’un Roma’ya gönderme yaptığını belirtti. Anselm’in şu an kanonize olması mümkündür, çünkü 1170’deki Canterbury kayıtları katedraldeki yeni tapınağına yapılan hacca sıkça değinmektedir. Ölümünden birkaç yıl sonra, yerel olarak saygı gösterildi. Clement XI (1700’den 1721’ye kadar papa) 1720’de Anselmus’u Kilise’nin Doktoru (öğretmeni) ilan etti.
