Aristotelesçilik (Aristoculuk) Nedir?

Aristotelescilik; Aristoteles’in felsefesi ve düşüncelerine dayanan ve daha sonraki felsefi hareketlerin felsefesidir.

Aristotelesci düşüncenin bir medeniyetin parçası haline gelme derecesi fazlaca tahmin edilemez. Başlamak için, düşüncelerin, deneyimlerin ve sorunların açıkça ifade edilmesi için vazgeçilmez hale gelen bazı kelimeler var. Bazı kelimeler hala Yunanca hallerini taşıyor, bazıları ise Aristoteles’in kendi sözcüklerinin Latince eşdeğerleri kadar daha önemli anlamlarıyla ortaya çıkıyor.

Dilin ötesinde, Aristotelesciliği kümülatif ya da birkaç şekilde karakterize eden özellikler, felsefi metodolojide önceki, çağdaş ya da varsayımsal öğretilere eleştirel bir yaklaşım; doktriner zorlukların arttırılması ve tartışılması; tümdengelimli muhakeme, kendini kanıtlayan ilkelerden yola çıkarak veya genel gerçekleri keşfetmiş olarak kullanma; ve gösterici veya ikna edici argümanların düşünsel biçimleridir.

Epistemolojide veya bilgi teorisinde, Aristotelizm, ya doğal yollarla erişilebilen ya da gerekçeyle hesap verebilir bilgi üzerine bir konsantrasyon içerir; şarta bağlı bireysel olayların algılanmasından kalıcı, evrensel kalıpların keşfedilmesine yol açan, doğanın araştırmasında, insanların, davranışlarının ve organizasyonlarının incelenmesi de dahil olmak üzere, endüktif, analitik bir ampirizm ya da deneyime olan stres; ve genel veya genel terimlerle ifade edilen evrenselliğin önceliğidir.