FELSEFE DİL İLİŞKİSİ
Dil kullanımı, insanlar hakkında dikkat çekici bir gerçektir. Bir düşünce aracı olarak dilin rolü, insan düşüncesinin olduğu kadar karmaşık ve çeşitli olmasını sağlar. Dil ile bir kimse geçmişi tarif edebilir veya gelecekle ilgili spekülasyonlar yapabilir ve bu yüzden işlerin nasıl yürüdüğü hakkındaki inançları ışığında kasıtlı ve planlı olabilir. Dil, kişinin karşı-nesnel nesneleri, olayları ve durumları hayal etmesini sağlar; Bu bağlamda, kasıtlılıkla, esasen kendileri dışındaki şeylerle ilgili veya onlara yönelik tüm insan düşüncelerinin özelliği ile yakından ilgilidir. Dil, bilgiyi paylaşmasına ve inanç ve spekülasyonları, tutumları ve duyguları iletmesine izin verir. Gerçekten, insanları ortak bir tarihe ve ortak bir yaşam deneyimine iterek, insan sosyal dünyasını yaratır.
Dil eşit derecede bir anlayış ve bilgi aracıdır; örneğin, özel matematik ve fen dilleri, insanoğlunun teorileri inşa etmesini ve aksi takdirde kavrayamayacakları şeyler hakkında tahminlerde bulunmalarını sağlar. Dil, kısacası, bireysel insanların burada ve şimdi bilişsel hapishaneden kaçmalarını sağlar. (Bu sınırlandırma, birisinin diğer hayvanların kaderi olduğunu varsayar – bir tür veya diğer sinyal sistemleri kullananlar için bile bunu yalnızca yakın çevrelerinden uyarılmaya yanıt olarak yapar.) Dil ve düşünce arasındaki bariz yakın bağlantı, dil olmadan düşünce olamayacağı anlamına gelmez. Her ne kadar bazı filozoflar ve dilbilimciler bu görüşü benimsemiş olsalar da, çoğu onu mantıklı görmez. Prelinguistic bebekler ve en azından örneğin yüksek primatlar, uzamsal hafızayı içerenler gibi oldukça karmaşık problemleri çözebilir. Bu, gerçek düşünceye işaret eder ve dilbilimsel olmayan bir biçimde kodlanmış temsil sistemlerinin – dünyanın “haritalarının” veya “modellerinin” kullanılmasını önerir. Benzer şekilde, insan yetişkinler arasında, sanatsal ya da müzikal düşünce özellikle dilsel ifade gerektirmez: tamamen görsel veya işitsel olabilir. Dil ve düşünce arasındaki bağlantıyla ilgili daha makul bir hipotez, bu nedenle, aşağıdaki olabilir: ilk olarak, tüm düşünceler, bir tür veya başka bir temsili gerektirir; ikincisi, insan yetişkinlerinin insan bebekler ve bazı diğer hayvanlarla paylaştığı dilsel olmayan temsil gücü ne olursa olsun, bu güçler dilin kullanımıyla büyük ölçüde arttırılır.
