Arnold Joseph Toynbee Kimdir?
Arnold Toynbee, (14 Nisan 1889 Londra – 22 Ekim 1975, York, Kuzey Yorkshire,İngiltere) 12 ciltlik bir Tarih Çalışması (1934–61) yazan, çok tartışmaya neden olan döngüsel gelişim ve medeniyetlerin gerilemesinin analizine dayanan bir tarih felsefesi ortaya koyan İngiliz tarihçisidir.
Toynbee, 19. yüzyıl ekonomisti Arnold Toynbee’nin yeğeniydi. Balliol College, Oxford’da (klasik, 1911) eğitim gördü ve kısa bir süre sonra Atina’daki İngiliz Okulu’nda, medeniyetlerin çöküşüyle ilgili felsefesinin oluşumunu etkileyen bir deneyim okudu. 1912’de Balliol Koleji’nde antik tarihte öğretmen ve arkadaş oldu ve 1915’te İngiliz Dışişleri Bakanlığı istihbarat departmanı için çalışmaya başladı. 1919’da Paris Barış Konferansı’na delege olarak hizmet ettikten sonra, Londra Üniversitesi’nde Bizans profesörü ve modern Yunanca çalışmalara atandı. 1921’den 1922’ye kadar Yunanistan ve Türkiye’de Batı Sorunu’nun (1922) yayınlanmasıyla sonuçlanan bir deneyim olan Greko-Türk Savaşı sırasında Manchester Guardian muhabiri idi. 1925’te Londra Ekonomi Okulu’nda uluslararası tarih araştırma profesörü ve Londra’daki Kraliyet Uluslararası İlişkiler Enstitüsü’nde çalışma direktörü oldu.
Toynbee, 1922’de Herodot’un Xerxes’in birliklerinin başı olarak tanımladığı gibi tilki derisi kapaklı giyen Bulgar köylüleri görmesinden esinlenerek Tarih Çalışmaları’na başladı. Bu olay, çalışmasına özel nitelik kazandıran özellikleri, tarihin engin sürekliliğini ve kalıbı üzerindeki dikkatini, muazzam doğruluğunu ve akut gözlemini göstermektedir.
Çalışmada Toynbee, insanlık tarihi boyunca 26 medeniyetin yükselişini ve düşüşünü incelemiştir ve seçkin liderlerden oluşan yaratıcı azınlıkların önderliğindeki zorluklara başarıyla cevap vererek yükseldikleri sonucuna varmıştır. Medeniyetler, liderleri yaratıcı şekilde cevap vermeyi bıraktıklarında reddetti ve medeniyetler daha sonra milliyetçilik, militarizm ve despotik bir azınlığın tiranlığı günahlarından dolayı battı. Spengler’in Batı’nın Düşüşündeki aksine, Toynbee bir medeniyetin ölümünü kaçınılmaz olarak görmedi, çünkü art arda gelen zorluklara cevap vermeye devam edebilir veya etmeyebilir. Karl Marx’ın aksine tarihi, ekonomik güçlerin değil manevi olarak şekillendiriyordu.
Çalışmanın yazımı sürerken, Toynbee çok sayıda küçük eser üretti ve Uluslararası İlişkiler Enstitüsü (1939–43) Kraliyet Uluslararası Araştırmaları Dış Araştırma Direktörü ve Dışişleri Bakanlığı Araştırma Dairesi (1943–46); 1956’da emekli olana kadar Londra Ekonomi Okulu’ndaki görevini sürdürdü. Üretken bir yazar, 1950’lerde ve 1960’larda dünya dinleri, batı uygarlığı, klasik tarih ve dünya seyahatleri üzerine ciltler üretmeye devam etti. II. Dünya Savaşı’ndan sonra Toynbee vurgusunu medeniyetten, tarihi kahramanlar olarak yüksek dinlerin önceliğine kaydırdı.
Toynbee, diğer tarihçiler tarafından ciddi biçimde eleştirildi. Genel olarak, eleştiri, mitleri ve metaforları gerçek verilerle karşılaştırılabilir bir değer olarak kullanması ve medeniyetlerin yükselişi ve düşüşüyle ilgili genel argümanının sağlamlığı, dine bakan yenileyici güç. Birçok eleştirmen, ulaştığı sonuçların bir tarihçiden ziyade bir Hıristiyan ahlâkçısının olduğu yönünden şikayetçi oldu. Ancak çalışmaları, modern tarihsel araştırmanın uzmanlaşma eğilimine teşvik edici bir cevap olarak övüldü.
