Arthur Schopenhauer Kimdir?
Arthur Schopenhauer, (22 Şubat 1788, Danzig, Prusya [şimdi Gdańsk, Polonya] – 21 Eylül 1860, Frankfurt [Almanya]), genellikle “karamsarlık filozofu” olarak adlandırılan Hegelci idealizme karşı derhal tepki gösterme arzusunun metafizik doktrininin üssü olarak adlandıran Alman filozofudur. Yazıları daha sonra varoluşsal felsefeyi ve Freudyen psikolojiyi etkiledi.
Schopenhauer zengin bir tüccarın oğlu Heinrich Floris Schopenhauer ve daha sonra romanları, denemeleri ve seyahatnameleriyle ünlü olan eşi Johanna idi. 1793’te Danzig Prusya egemenliğine girdiğinde, özgür Hamburg şehrine taşındılar. Arthur bir centilmen özel eğitim aldı. Daha sonra, Aydınlanma ruhuyla tanıştığı ve insanın havasına duyarlı bir Pietistic tutuma maruz kaldığı özel bir işletme okuluna gitti. 1803 yılında, bir yıl boyunca ailesine Belçika, İngiltere, Fransa, İsviçre ve Avusturya’dan geçen geniş bir yolculuğa eşlik etti.
1813–14 yıllarında, Weimar’da Goethe ile yakın ilişki içinde, çeşitli felsefi konuları tartıştığı geçirdi. Aynı kışın, Johann Gottfried Herder’in bir öğrencisi olan Oryantalist Friedrich Majer, onu Vedānta’nın felsefesi ve Vedalar’ın tasavvufi (Hindu yazıları) olarak Hint antikalarının öğretilerine tanıtmıştır. Daha sonra, Schopenhauer, Platon ve Kant ile birlikte Upaniṣad’ların (felsefi Vedalar) kendi felsefi sistemini kurduğu temeli oluşturduğunu düşünüyordu.
1820 Mart’ında, uzun bir ilk İtalya turu ve Hegel’le yapılan muzaffer bir ihtilaftan sonra, Berlin Üniversitesi’nde ders vermeye hak kazandı. 24 sömestr boyunca üniversitenin bir üyesi olarak kalmasına rağmen, sadece ilk dersi yapıldı; Çünkü Hegel’in geniş ve sürekli büyüyen bir izleyici kitlesine ders vermesi üzerine derslerini aynı saatte planladı (ve programlamaya devam etti). Açıkça, ısrarla ilerleyen bir felsefeye başarıyla meydan okuyamadı. Kitabı bile çok dikkat çekti. Schopenhauer, ikinci kez bir yıllığına İtalya’ya seyahate gitti ve bunu Münih’te bir yıl boyunca takip etti. Mayıs 1825’te Berlin’de son bir girişimde bulundu, ancak boşuna. Şimdi kendini çeviri çalışmaları olmak üzere ikincil eserlerle meşgul etti.
Kalan 28 yıl boyunca, kolera tehdidinden kurtulduğunu hissettiği Frankfurt’ta yaşadı ve şehirden yalnızca kısa süreli müdahaleler için ayrıldı. Sonunda bir üniversite profesörü olarak kariyerinden vazgeçti ve çalışmalarında (özellikle doğa bilimlerinde) ve yazılarında özümseyici bir deneyim olarak bundan sonra yaşadı. Hayatı şimdi, posterity’nin ilk tanıdığı şekli aldı.
Hayatının son yıllarında, eserlerinin çoğuna son rötuşları ekledi. Dünya’nın üçüncü bir baskısı bile, bir önsöz önsöz içeren İrade ve Fikir olarak, 1859’da ve 1860’da Etiği’nin ikinci baskısı olarak ortaya çıktı. Schopenhauer’in ani ve acısız ölümünden kısa bir süre sonra Julius Frauenstädt, Parerga ve Paralipomena’nın (1862) birçok el yazısı eklemesiyle, 1862’de, Doğadaki İrade Üzerine, 1867 renkler (1870) ve nihayet ana çalışmasının dördüncü baskısında (1873) üzerine tez çalışması. Aynı yıl, Frauenstädt, çalışmalarının ilk basımını altı ciltte yayınladı.
