Bodhidharma Kimdir?
Bodhidharma, (Çin Putidamo, Japon Daruma (M.Ö 6. yüzyıl), geleneğe göre, Mahayana Budizminin Zen şubesini kurmaya ithaf edilmiş Budist keşiştir.
Bodhidharma’nın hayatının hesapları büyük ölçüde efsanevidir ve tarihi kaynaklar pratikte yoktur. İki kısa, kısa ve çağdaş hesap, yaşına (biri 150 yaşında, diğeri onu daha genç gösteren), milliyeti (biri Farsça, diğeri Güney Hintli olarak tanımlamaktadır) konusunda aynı fikirde değil. Bodhidharma’nın ilk biyografisi, Çinli keşiş Daoxuan’ın (7. yüzyılda gelişti) Bodhidharma’nın ölümünden bir yüzyıl sonra yazdığı kısa bir metindi. Efsanesi büyüdükçe, Bodhidharma, meditasyonun Buda’nın ilkelerine geri döndüğünü öğreterek kredilendirildi. Ayrıca, dövüş sanatlarındaki üstünlüğü ile ünlü Shaolin Manastırı’nın rahiplerine meditasyon ve antrenman konusunda yardım etti. Tang Hanedanlığı döneminde (618-907), daha sonra Çin’de Chan, Japonya’da Zen, Korece’de Sınn ve Vietnam’da Thien olarak bilinen geleneğin ilk patriği olarak kabul edildi. Bu isimler Sanskritçe dhyana kelimesinin (meditasyon) sırasıyla Çince, Japonca, Korece ve Vietnamca telaffuzlarına karşılık gelir. Bodhidharma, Buda’dan doğrudan bir iletim hattında 28. Hint patriği olarak kabul edildi.
Geleneksel hesapların çoğu Bodhidharma’nın belki de 5. yüzyılın sonlarında Çin’e seyahat eden Güney Hindistanlı bir dhyana ustası, muhtemelen bir Brahman olduğunu belirtir. Yaklaşık 520’sine iyi eserleri ile tanınan Nan (Güney) Liang İmparatoru Wudi ile röportaj verildi. Toplantılarıyla ilgili ünlü bir hikayeye göre, imparator Budist manastırları ve tapınakları inşa ederek ne kadar hak ettiğini (pozitif karma) araştırdı. İmparatorun dehşeti karşısında Bodhidharma, liyakat biriktirme niyetiyle yapılan iyi çalışmaların, uygun yeniden doğuşlarla sonuçlanacak, ancak aydınlanmaya yol açmayacağına değin olmadığını belirtti. Başka bir hikaye, imparatorla görüşmeden hemen sonra Bodhidharma’nın, dokuz yılını yoğun bir konsantrasyonda bir mağara duvarına bakarak geçirdiği Luoyang’daki bir manastıra gitti. Yine başkaları, meditasyon yapmaya çalışırken sürekli olarak uykuya daldıktan sonra bir öfke uyumunda göz kapaklarını kestiğini belirtir. (Bu, sanatta sıklıkla geniş, geniş gözlü bir bakışla tasvir edilmesinin bir nedenidir.) Yere temas ettikten sonra, ilk çay bitkisi olarak çoğaldılar. Bu efsanelerin ilk ikisi, dinî gerçeklerde veya dinî pratikte yoğunlaşmanın öneminde öğretim sunacak gibi görünen diğerleri gibidir. Üçüncüsü, meditasyon sırasında uyanık kalmak için güçlü çay içen Zenci rahipler arasındaki geleneksel pratik için folklorik bir temel oluşturdu. Aynı zamanda çayın Doğu Asya’ya tanıtılmasıyla ilgili bir açıklama yaptı.
